(31 dec.) Het dichten van de "kloof": jonge kandidaten/bekwaamheid

[Christer Lundquist]

In Leo's voortgangsverslag van 20 december uitte het bestuur zijn bezorgdheid dat "we een probleem tegenkomen" met de stemmen die zijn uitgebracht over de onderwerpen van Herbert Tombeur en de verschillende invalshoeken die zijn geuit over de kwaliteit van de afgevaardigden: "Christer bracht dit naar voren in een context waarin hij overtuigend bepleit dat de leeftijd voor verkiesbaarheid voor het Huis van Burgers niet op 25 maar op 18 jaar moet worden gesteld. (...) In het gewijzigde artikel II volgen wij zijn opvatting en hebben wij de leeftijd daarom op 18 jaar gesteld." (Noot voor het bestuur: Nog niet klaar.) Leo vervolgt: "Maar dat levert een tegenstrijdigheid op (...) De vraag is of iemand van 18-24 jaar in staat is om die bekwaamheid en geschiktheid te verwerven", en vraagt hoe "die kloof overbrugd kan worden".

Ik had een voorstel uitgewerkt dat een opleiding inhoudt voor kandidaten, ongeacht hun leeftijd. Iets dat lijkt op wat wij in Noorwegen "examen philosophicum" noemen; een verplicht toelatingsexamen voor de universiteit. Het gaat om een cursus van één semester (een semester aan de universiteit) waarin veel van de beschreven eisen zijn opgenomen. Het kan in deeltijd en digitaal worden gedaan, en eindigt met een examen van vier uur aan het eind van het semester. Je slaagt of zakt. Als je in eerste instantie niet slaagt, mag je het opnieuw proberen. Mijn idee was om een soortgelijk soort cursus voor te stellen met een specifiek curriculum dat speciaal is toegesneden op alle kennis en eisen die nodig zijn om je te kwalificeren als kandidaat voor het Congres van Europa.

Maar tot mijn aangename verrassing: Het bestuur heeft dit idee al uitgewerkt en de brug over bovengenoemde kloof geslagen! Het is mooi uitgewerkt in de nieuwste bijlage II A die is verspreid; gedetailleerd beschreven in vier bullets in de sectie "De verantwoordelijkheid van transnationale partijen". Ik prijs het bestuur voor dit omvangrijke stuk noeste arbeid. Ik sluit mij aan bij de naar voren gebrachte ideeën en onthoud mij derhalve van verdere beraadslaging over mijn eigen voorstel.

Een laatste opmerking: de revolutionaire eisen inzake bekwaamheden en geschiktheid van gedelegeerden is inderdaad een zeer, zeer grote opgave! Er zijn 19 gespecificeerde kennisgebieden in het gedeelte over bekwaamheden, en 14 met betrekking tot geschiktheid. Ik betwijfel ten zeerste of veel, zo niet alle, "ouderen" en wijste staatslieden ter wereld in staat zouden zijn alle 33 vakjes naar behoren aan te kruisen, zonder een beetje bijspijkeren van hun onderwijsvaardigheden. Dat geldt nog veel minder voor de meeste gewone parlementariërs die ons vandaag dienen. Dit onderstreept voor mij dat leeftijd op zich geen reden is om een volwassen burger uit het Parlement te weren. De beoogde opleiding zal waarschijnlijk vereist zijn voor de meeste, zo niet alle kandidaten, hoe oud en wijs ook.

[Auteur]

Berichten